Forum Miłośników Symulatorów Lotniczych
Lotnisko => Współczesne lotnictwo wojskowe => Wątek zaczęty przez: Kusch w Lipca 30, 2006, 10:45:31
-
Sposób zobrazowania danych telemetrycznych w Su-27 (IPW-31)
(http://img204.imageshack.us/img204/8048/tactnj4.jpg)
1. Target/purpose with the line of height, the velocity vector, transmitted from the leading component/link (not identified).
2. number of target/purpose.
3. Target/purpose with the line of height, the velocity vector (identified)
4. Number of the identified target/purpose.
5. Target/purpose, accompanied BY RLS.
6. Number of target/purpose.
7. The number of the lead aircraft link, to which is transmitted the target/purpose.
8. Friendly aircraft about by number.
9. Leader of link about by number.
10. slaves (wingmen) of link with the numbers.
11. Number of the ranking of targets/purposes according to the degree of danger.
12. Target/purpose, assigned to the attack.
13. Scale
14. Flying range on the fuel reserve.
Poszukuję także informacji o systemie automatyczngo kierowania SDU-10-27, systemie wymiany informacji telemetrycznych 11G6 Spektr, oraz o SPK-68, SPK-75 Система Передачи Команд (data link)
-
Genialne :023: Czy mogę się nieśmiało zapytać skąd ta ilustracja? :002:
Rysunek fajowo ukazuje zilustrowanie sposobu prezentacji danych m.in. przez system współpracy grupowej K-DlA/TKS-2-27 (Typowyj Kompleks Swiazi). Natomiast SPK-68 i SPK-75 to standard łączy zwykle podporządkowanych w Su-27S/P kompleksowi Spektr, który odowiada za naprowadzenie samolotu na cel z naziemnego lub powietrznego stanowiska dowodzenia. Za pomocą łączy do Spektra przekazywane są komendy określające prędkość i kurs lotu, info o celu i komendy odnośnie przygotowania stacji radiolokacyjnej, uzbrojenia itd. Sposobu prezentacji komend na IPW-2-31 niestety nie znam, a podobny rysunek by się przydał ;) Od siebie mogę dodać iż system Spektr wykorzystuje też łącza standardów ALM-1 i ALM-4. Generalnie samoloty Su-27 mają ideowo dość podobne łącza do tych wykorzystywanych w MiGach-31, ale bliższych szczegółów odnośnie ich systemu - APD-518, a także Spektra czy TKS niestety nie znam.
Nic tylko podrzucić schemat panom z ED i niech zakoszą rękawy do roboty nad poprawianiem awioniki ;)
-
Genialne Czy mogę się nieśmiało zapytać skąd ta ilustracja?
Prawdopodobnie już posiadasz :021:
Nic tylko podrzucić schemat panom z ED i niech zakoszą rękawy do roboty nad poprawianiem awioniki
Podrzucony wcześniej niz tutaj :118:
Dzięki za info :004:
-
Wszystko pięknie, ale jak te kropki (14) pokazują dopuszczalny zasięg samolotu ?
-
Tak.
Dobra jedziemy dalej:
Trochę parametrów SPK-68, SPK-75, ALM-1 i ALM-4
(http://img87.imageshack.us/img87/8537/qcd3.jpg)
-
Tak.
Uhm, ale w jaki sposób???
Przemieszczają się po ekranie rysując granicę, wyświetlają zasięg w systemie dwójkowym, czy jeszcze jakoś inaczej? :002:
-
Według mojego małego rozumku, komputer wylicza zasięg i przemieszcza je (kropki) po ekranie rysując granicę. To jest sprzęt dla kufajmanów Panie, musi być prosto i zwięzle :020:
Przypomnę, gdyż może wszyscy nie wiedzą, ale każdy rosyjski myśliwiec działający w systemie OP, może automatycznie wykonać lot na przechwycenie, od startu aż po odpalenie pocisków. Tak już rosyjska filozofia.
-
Automatycznie = bez pilota siedzącego w kokpicie? MiG-21 też?
-
MiG-21 też?
Ano, i MiGi-21 też ;) Od początku lat 70-tych we wszystkich myśliwcach PVO (m.in. w MiGach-21/23 czy -25) stosowano urządzenia, które współpracowały z naziemnym systemem naprowadzania na cele powietrzne. System ten nazywał się chyba jakoś Wozduch-1 czy też -1M. Pokładowe urządzenia łączności myśliwca i łącza danych otrzymywały elektroniczne komendy, które następnie automat przekazywał do pokładowej maszyny cyfrowej. One określały parametry lotu, przydział przechwytywanego celu i dane o nim. Dalej szły już komendy odnośnie przygotowania stacji radiolokacyjnej (tryb przechwycenia) i broni pokładowej. Tak to ogólnikowo wygląda i w zasadzie fakt, czasami pilot ma naprawdę tutaj niewiele do roboty. Podobnie działało właśnie urządzenie, a właściwie kompleks urządzeń Spektr w Su-27S/P czy podobne urządzenia w MiGach-31, wspomniane już w tej dyskusji, ale one były już oparte na nowocześniejszych łączach, bardziej uniwersalne i zgodne z kilkoma standardami datalinków. Mogły przy tym otrzymywać dane z wielu źródeł. No i Su-27 czy MiG-31 mają znacznie nowocześniejsze stacje i mogą działać bardziej autonomicznie, nie będąc uwiązanym i nie polegając jedynie na suchej ocenie sytuacji przez kontrolę naziemną. W samolotach takich jak MiGi-21, które same mają stacje o stusunkowo niewielkich mocach, sukces w przechwyceniu celu w dużej mierze zależał od skuteczności działania takiego systemu.
-
To się zwało Łazur-1M i wiem jak wyglądają procedury przechwycenia z takim radarem pokładowym o zasięgu 15km, ale nie sądzę, żeby można było z 21 zrobić UAVa, tj zdalnie operować dosłownie wszystkim. Był tam autopilot komendowy zintegrowany z Łazurem, ale chyba by nie potrafił wystartować itd., tylko lecieć za kursem.
-
No już bez przesady, nie róbmy z tego UAVa od razu. W takim MiGu-23 pilot przydawał się jak najbardziej. Kiedy zaświeciła mu się kontrolka pod HUDem z literką "Ф" był to sygnał z radiokomendowego naprowadzania, że powinien właśnie włączyć dopalanie :021:
Naprowadzanie na cel może być wykonywane w trybie automatycznym lub komendowym. W trybie automatycznym polecenia z naziemnej stacji naprowadzania za pośrednictwem pokładowej aparatury odbiorczej Lazur' oraz systemu sterowania są przesyłane bezpośrednio na stery samolotu, bez udziału pilota. W trybie komendowym te same polecenia są przekazywane pilotowi w formie komunikatów na przyrządach pokładowych: dodatkowe strzałki na wskaźnikach kursu, prędkości i wysokości ustawiają się w pobliżu wartości wyliczonych przez system naziemny. Zadaniem pilota jest zgranie parametrów lotu ze wskazaniami podanymi z ziemi (dodatkowo są przekazywane też jednorazowe komunikaty, np. włącz dopalacz, włącz stację radiolokacyjną). W ten sposób pilot jest prowadzony do chwili uchwycenia celu przez radar pokładowy, dalej sam przejmuje inicjatywę (z ewentualnymi podpowiedziami z ziemi).
Całe to naprowadzanie (mówię o naprowadzaniu przyrządowym, a nie o wymianie informacji) sprawdza się według mnie tylko na dalekich rubieżach Rosji. Gdzie głównym przeciwnikiem miały być bombowce a pózniej rakiety Cruise.
A tak na marginesie ciekawi mnie czy np. Toyo, pozwoliłby swojemu Fulcrumowi wykonać całkowicie autonomiczne lądowanie :021:
-
Ciekawy jestem ile w tym było praktycznej potrzeby, a ile, typowej dla tego systemu, filozofii centralnej kontroli nad wszystkim co mozliwe.
-
Jednak była to potrzeba, zresztą stosowana także przez amerykańskie F-102 operujące w systemie NORAD. Kiedy mamy do czynienia z wielką ilością celów lecących na różnych wysokościach i po różnych łamanych trasach, komputerowe wspomaganie oceny systuacji (wyliczenie który z bombowców szybciej osiągnie cel i który musi być przechwycony pierwszy, wyliczenie jak najkrótszej trasy do bombowca, pozostałości paliwa, etc.) jest/było niezbędne dla odparcia ataku. Gdy zachodziła potrzeba manewrowania za zmieniającymi położenie celami, to przy zakrętach o kąty większe od 90 stponi kilkudziesięciokilometrowe promienie zakrętów (nadzwiękowe prędkośći przechwytywania) tak wydłużają drogę, że lecący wolniej bombowiec jest w stanie dotrzeć do celu szybciej. Dlatego myśliwiec musiał być kierowany automatycznie, po wyliczonej przez komputer trasie.
-
Całe to naprowadzanie (mówię o naprowadzaniu przyrządowym, a nie o wymianie informacji) sprawdza się według mnie tylko na dalekich rubieżach Rosji. Gdzie głównym przeciwnikiem miały być bombowce a pózniej rakiety Cruise.
Właśnie po to zaprojektowano ten system. Powiem nawet więcej - na dalekiej północy Rosji trudno oczekiwać było przecież bogatej infarstruktury wojskowej, zatem nawet z naprowadzaniem z ziemi był nie lada kłopot. Dodam tylko od siebie iż w latach 80-tych problem ten był bardzo palący, bowiem na wyposażenie ówczesnego przeciwnika weszły samoloty taktyczne i strategiczne (F-111A/B czy B-1B) które mogły wtargnąć na terytorium ZSRR na niskim pułapie, przelatując np. nad biegunem północnym i dalej w głąb tego kraju. Stąd też stawiano na dość rozbudowane datalinki i współpracę grupową w Su-27 i Migu-31 i bardziej elastyczne i autonomiczne taktyki działania mysliwców.
-
To się zwało Łazur-1M i wiem jak wyglądają procedury przechwycenia z takim radarem pokładowym o zasięgu 15km, ale nie sądzę, żeby można było z 21 zrobić UAVa, tj zdalnie operować dosłownie wszystkim. Był tam autopilot komendowy zintegrowany z Łazurem, ale chyba by nie potrafił wystartować itd., tylko lecieć za kursem.
Jak sam napisałeś, Lazur-1M to aparatura pokładowa, a ona właśnie otrzymywała komendy z naziemnego Wozducha. To tak tylko dla porządku..
-
Trochę dodatkowych informacji o zdalnych systemach naprowadzania na cel w MiGu-23ML.
Naprowadzanie na cel w MiGu-23ML może być wykonywane w trybie automatycznym bądź też komendowym.
W trybie automatycznym naprowadzanie realizuje sprzężony z radarem układ autopilota SAU-23A, przy współpracy ze wspomnianymi już aparaturami Lazur-M i Wozduch-1M oraz systemem radionawigacyjnym RSBN-6S (ROMB-1K). Jak już napisał Kusch, polecenia z wymienionych podsystemów są przesyłane bezpośrednio na stery samolotu, bez udziału pilota.
W trybie komendowym te same polecenia są przekazywane pilotowi, przy współpracy z naziemnym systemem naprowadzania, za pomocą systemu radio-telemetrycznego ARL-SM w formie komunikatów na przyrządach pokładowych, głównie na wyświetlaczu przeziernym ASP-23DE. Sterowanie łączem ARL-SM odbywa się w MiGu-23ML z panelu przyrządowego oznaczonego jako Blok-34, poprzez przełącznik opisany jako NAWD-AWT-RUCHN (pozycja AWT włącza system).
(http://img72.imageshack.us/img72/6724/hudpanelbc6.th.jpg) (http://img72.imageshack.us/my.php?image=hudpanelbc6.jpg) (http://img377.imageshack.us/img377/4839/mig23cockpitwd2.th.jpg) (http://img377.imageshack.us/my.php?image=mig23cockpitwd2.jpg)
Kokpit i HUD MiGa-23ML.
Tuż pod wyświetlaczem przeziernym ASP-23DE da się zauważyć poniższy panel, oznaczony jako Blok-95, odpowiadający za wyświetlanie poszczególnych komend.
(http://img181.imageshack.us/img181/433/blok95mh7.jpg)
Poszczególne symbole oznaczają kolejno:
K - kontrolka wyświetlacza ASP-23DE,
PPS - przechwycenie celu z przedniej półsfery,
AVT - przejęcie kontroli nad radiolokatorem przez ARL-SM, wybór trybu jego pracy odbywa się automatycznie,
100,60,30 - odległość do celu (km),
F - włączenie dopalania,
< - cel z lewej strony,
I - cel na wprost samolotu (dopuszczalna niewielka tolerancja),
> - cel z prawej strony,
! - ostrzeżenie o zmianie celu,
A - komenda „Zachwat“,
G - wykonanie manewru “Gorka”,
PR - tego nie trzeba tłumaczyć, to słynny „Pusk Razrieszon“ :003:,
T - koniec przechwycenia, powrót do domu,
OT - „Odwrot“ – przerwanie ataku,
PD - awaria radiolokatora (najcześciej automatycznie uruchamiany jest tryb ciepłonamiernika TP),
K - kontrolka wyświetlacza przeziernego.
Ostatnie 2 kontrolki w panelu nie dotyczą bezpośrednio systemu ARL-SM.
-
Witam!
Jakoś ostatnio naszły mnie pewne wątpliwości odnośnie wiedzy jaką żródła pisane przekazują na temat 29 i chciałbym się zwrócić do szacownego grona o zdanie na ten temat. Moje wywody nie dotyczą co prawda tylko polskich MiG-29 ale mam nadzieję że nie poczyta nikt tego za off topik.
Ale do rzeczy. Otóż we wszystkich publikacjach ( przynajmniej na mój stan wiedzy ) 29 jest wyposażony w łącze radioliniowe co umożliwia naprowadzanie tego samolotu metodą przyrządową w najprostszy możliwy sposób czyli na KPP i NPP są pokazywane wyliczone w centrum dowodzenia na ziemi kursy, prędkość i nadana wysokość lotu do przydzielonego celu. Wskazuje sie przy tym że pilot nie możliwośći oglądu sytuacji taktycznej w szerszym zakresie ponieważ widzi tylko to co radar pokładowy/czujnik podczerwieni w swoim zasięgu i owe namiary na przydzielony cel. Ponadto wskażnik IPW według instrukcji dostępnych w internecie ( chociaż trzeba zauważyć że dostępne są tylko te dotyczące wariantów eksportowych ) służy jedynie do powielania obrazu wyświetlanego przez IŁS co ma na celu możliwość obserwacji wskazań kompleksu celowniczego w trakcie lotu w kierunku na słońce kiedy na IŁS nic nie widać nawet gdy jest podniesiony filtr przeciwsłoneczny.
(http://img4.imageshack.us/img4/4615/951019.jpg)
Tylna kabina wariantu dwumiejscowego w odmianie eksportowej.
Na dluższą metę można byłoby tą wiedzę przyjąć jak opłatek w kościele i się na tym nie zastanawiać. Ze mną jednak nie jest tak prosto zwłaszcza że znalazłem fotki które mnie zainteresowały.
(http://img175.imageshack.us/img175/9163/1d46a5088716.jpg)
Kabina rosyjskiego wczesnego 9.12 lub jak niektórzy wolą 9.08. Na czerwono zaznaczono element który mnie zainteresował.
(http://img404.imageshack.us/img404/3245/ed1392591a26.jpg)
Zdjęcie kokpitu powyżej jest właśnie ztego samolotu.
(http://img62.imageshack.us/img62/840/bmvz09e4789a80e35f6df6e.jpg)
Tu z kolei fota drugiego kokpitu rosyjskiego UB. W czerwonym kółku tak samo jak poprzednio wygłądający element.
Zastanawiałem się gdzie ja to cudo juz widziałem. Okazało się że tu:
(http://img4.imageshack.us/img4/5192/0907048y.jpg)
Kabina Su-27P.
Według dostępnych instrukcji jest to pulpit służący do zmiany trybów pracy wskażnika IPW, który w tym samolocie służy do prezentacji danych z systemu wymiany informacji taktycznej między samolotami i ziemią. Przykładowe zobrazowania:
(http://img714.imageshack.us/img714/4120/00950001.jpg)
Wygląd IPW w trybie Marszrut.
(http://img651.imageshack.us/img651/2761/02160001.png)
Jeden z możliwych wariantów przedstawienia sytuacji taktycznej.
Biorąc pod uwagę żę awionika MiG-29 i Su-27 jest w wielu miejscach podobna lub wręcz identyczna nasuneło mi się pytanie czy po prostu na radzieckich/rosyjskich 29 zabudowany jest inny lub bardziej bogaty w funkcję układ wymiany informacji niż na samolotach eksportowych. Komentarze i domysły wskazane.
-
Ja też takie zdjęcie gdzieś widziałem i nawet miałem się kiedyś Wujka Toyo na PW o to zapytać, ale nie mogę tej foty kurcze teraz znaleźć.
Poza tym Twoje wnioski foxbat155 są trafne. Według mojej wiedzy MiGi-29 Izd. 9.12 i Izd. 9.13 należące do WWS mają system radio-telemetryczny E502-20 "Biriuza", natomiast samoloty Izd. 9.12A kierowae na eksport posiadały okrojoną wersję tego systemu: E502-20/04 "Turkus".
Od "Biriuzy" system "Turkus" odróżniał m.in. brak zaimplementowanego protokołu ALM-4. Wskutek tego dostępny był tylko tryb ALM-1 bądź Lazur-M umożliwiający automatyczne lub dyrektywne naprowadzanie tego samolotu metodą przyrządową.
ALM-4 z kolei na rosyjskich MiGach-29 umożliwiał właśnie jednokierunkową współpracę z rozbudowanymi telemetrycznymi systemami grupowej wymiany danych taktycznych K-DlA/TKS-2-27 oraz 11G6 Spektr (gdzie oprócz Lazur-M były dostępne jeszcze inne reżimy pracy: ALM-1, ALM-4, SPK-68 oraz SPK-75) obecnymi na myśliwcach Su-27P/S. Stąd też najprawdopodobniej w tym Migaczu przełącznik trybu wyświetlania na IPW-2 na tryb "taktyczny".
Jako ciekawostka - w instrukcji samolotu Su-27S również jest mowa o systemie "Biriuza", prawdopodobnie grupujący właśnie reżimy ALM-1 i ALM-4 i istnieje niejako obok systemów Spektr i TKS-2.
(http://img87.imageshack.us/img87/8537/qcd3.jpg)
W tym wszystkim ciekawostką był również samolot Su-27PU, ten z kolei jako samolot dowodzenia posiadał system TKS-2-27M/K-DlU gdzie drugi operator w kabinie dysponował dużym ekranem CRT do wyświetlania sytuacji taktycznej. System ten umożliwiał dowodzenie grupą 16 myśliwców.
-
Dzięki Johny za informację. A mógłbyś tak spróbować opisać trochę bardziej te tryby pracy, co jak z czym i do czego. Mi w tym momencie nie przychodzi nawet do głowy gdzie tego szukać. Poza tym byłoby to ciekawe w odniesieniu do wątku o zachodnich ukladach wymiany danych.
-
Na razie zrobiłem tak jak jest i uporządkowałem to z dawnym tematem poświęconym tej kwestii, nie chcę bowiem robić Bartkowi444 konkurencji w temacie Taktyczne systemy wymiany informacji we współczesnym lotnictwie wojskowym (http://www.il2forum.pl/index.php?topic=12773.0). Oczywiście najchętniej bym scalił wszystko w jeden, ale w tej chwili wyszedłby z tego istny bałagan.
Do tego co napisałem poprzednio mogę dodać że TKS-2 rozszyfrowuje się jako Apparatura TeleKodowoj Swiazi. Użytkownikiem tego systemu, oznaczonego jako TKS-2-31 były również MiGi-31 i generalnie jeśli chodzi o konfigurację był on bardzo podobny do systemów znanych z Su-27P/S. Mogły one w ten sposób współpracować z Flankerami i defacto to robiły, czynnie wspierając myśliwce Su-27P w zadaniach wywalczania przewagi powietrznej. W MiGu-31 tak samo dostępny był również 11G6 Spektr z podreżimami ALM-1, ALM-4, SPK-68 oraz SPK-75, umożliwiający naprowadzanie na cel ze stanowisk naziemnych i systemów automatycznego i dyrektywnego naprowadzania dostępnych w WWS i PWO jak Łucz, Senież, Wozduch-M, Rubież i inne.
Ponadto w MiGach-31B dostępny był jeszcze drugi, nieco bardziej wyspecjalizowany system - APD-518, umożliwiający współpracę grupową klucza 4 MiGów-31. Zmianom uległy również możliwości kompleksu TKS i umożliwiał on m.in. naprowadzanie rakiet R-33S na wskazane cele... ale odpalone na przykład z innego nosiciela (defacto można było naprowadzać nie swoje pociski).
Widać przy tym że samoloty MiG-31B i Su-27P miały na tamten czas spore możliwości bojowe w tym zakresie, zaś obecne na nich systemy telemetryczne kodowanej łączności oraz wymiany danych zapewniały im sporą autonomię operacyjną.
Eksportowymi wersjami TKS-2-27 stosowanymi na myśliwcach produkowanych przez KnAAPO i IAPO: Su-30MKK, Su-30MK2, Su-30MKI i innych były K-DlAE oraz K-DlUE o nieco okrojonych możliwościach (prawdopodobnie nawet wobec liniowych Su-27S/P na stanie WWS). Z papierów Su-27SK wynika że posiada on K-DlAE. Do transmisji danych wykorzystywano kodowaną łączność radiową za pośrednictwem radiostacji R-800L1/R-800L2 (VHF/UHF) oraz R-864L (HF). TKS-2-27 posiadał również własną cyfrową maszynę zliczającą (komputer): Simbol-G1B.
Należy przy tym zaznaczyć że Rosjanie, wdrażając oba systemy w latach 80tych, najpierw na MiGu-31B, chwilę późnej na Su-27P byli pionierami tego zagadnienia. Uściślając - Rosjanom jako pierwszym udało się zrealizować taki system na skalę taktyczną, na poziomie pary lub 4-samolotowego klucza. Amerykanom udało się to szereg lat później, w roku 1992 wdrażając na 18 egzemplarzach F-15C (po MSIP II) z Mountain Home AFB terminale systemu JTIDS (wersja Class2H), który dorównał, a w niedługo później przewyższył możliwościami rosyjskiego TKS-2-27. Dalej już poszła lawina.
Jakkolwiek Rosjanie mieli w latach 80tych pewną przewagę (również liczebną: system wdrożono na kilku setkach samolotów myśliwskich), o tyle w latach 90tych została ona zniwelowana - większość samolotów USAF, USN oraz państw NATO wykorzystuje terminale IDM, JTIDS Class2H, MIDS, LVT/FDL, na dzień dzisiejszy najprawdopodobniej dość widocznie przekraczające możliwości odpowiedników rosyjskich. A o tym - w temacie Bartka444 wskazanym wyżej ;) Tym niemniej mimo swego wieku systemy TKS-2/K-DlA oraz 11G6 Spektr nawet w dniu dzisiejszym mogą być bardzo użyteczne na współczesnym polu walki.
Oczywiście nie jest tak że Rosjanie tak zupełnie śpią - w tej chwili wdrażane są systemy określane jako MSPD: Moduł Swiazi i Pierediali Danych, z transmisją zabezpieczoną kodami korekcyjnymi Reeda-Salomona, o szybkości transmisji modulowanego sygnału ok. 16.000 bodów. Ale nic więcej nie wiem :121:
Powyższe prosżę potraktować jako ogólne omówienie problematyki, szerzej o tym i o poszczególnych reżimach pracy postaram się napisać jak znajdę trochę więcej czasu, bo nie mam na to siły na dzień dzisiejszy.
Przy okazji znalazłem fotki o których dwa posty wcześniej wspominałem. A już miało mnie trafić bo jak zwykle QRA foty "przepadają" kiedy są potrzebne :002: W każdym razie pojawiły się one dawno temu w internecie w prywatnych zdjęciach pewnego Ukraińca (na zdjęciu z lewej strony w skórze), będącego nomen omen pilotem MiGa-29 Izd. 9.13 wojsk lotniczych Ukrainy. Na fotkach widać dość wyraźnie ów panel z przełącznikiem TAKT. Warto też dodać że jest to kabina samolotu jak najbardziej z jednostki liniowej.
(http://img62.imageshack.us/img62/4774/p1010020b.jpg)
(http://img175.imageshack.us/img175/1249/p1010025b.jpg)
(http://img42.imageshack.us/img42/6035/p7160006b.jpg)
(http://img28.imageshack.us/img28/1701/p7160007b.jpg)
-
John czy przypadkiem systemy OPL ZSRR nie były również włączone w jakiś system wymiany informacji taktycznej w czasie rzeczywistym. Kiedyś wyczytałem w tekście Tomasza Szulca odnośnie S 300W. "Bezpośrednio dowództwu brygady podlega także bateria osłony, złożona z wyrzutni Osa AKM ze stanowiskiem dowodzenia PU-12M lub Tor MI ze stanowiskiem Ranżir. SD brygady dysponuje także liniami transmisji danych ze zautomatyzowanych stanowisk dowodzenia wyższego szczebla typu Osnowa czy Bajkał-l. Łącznie dowództwo brygady może otrzymywać do 50 tras celów od radarów własnych, 96 tras od SD dywizjonów, 60 tras z samolotu A-50, do 20 tras z punktu dowodzenia PWO i do 30 tras z SD lotnictwa myśliwskiego frontu. Daje to łącznie ponad 250 równocześnie śledzonych celów powietrznych. "
Do tego były również włączone A 50
-
W temacie OPK wprawdzie jestem raczej średnio zorientowany i póki co moje zainteresowanie tematyką sięga zestawów wcześniejszych generacji jak S-125M Newa-M ale myślę że masz Pedros rację. Generalnie już od połowy lat 60tych wprowadzano w wojskach lotniczych i pułkach PWO ZSRR automatyczne systemy dowodzenia. Dość powiedzieć że już początku lat 70tych zestawy S-125M Newa-M oraz S-75M Dwina wpinano w system automatycznego dowodzenia i wskazywania celów Wektor-2M oraz Seneż. Podpinano pod to całe baterie, dywizjony i pułki OPK, jak również podległe w ich strukturach własne środki rozpoznania: stacje dwu- i trój-współrzędne P-15, P-18, P-35, radiowysokościomierze PRW-13/PRW-16 itd. To samo dotyczy systemów rozpoznania wyższego szczebla - korpusu, armii, okręgu wojskowego itd. Zautomatyzowany system dowodzenia Wektor-2E z tego co wiem wdrożono m.in. w OPK Egiptu w roku 1973. Na którymś szczeblu również przewidziano koordynację działań z własnym lotnictwem.
Oczywiście późniejsze systemy takie wspomniany przez Ciebie z pewnością miały większe możliwości. W latach 80tych wdrażano w wojskach lądowych oprócz Ranżira systemy 9S470 i Polana (m.in. w zestawach 9K37M Buk), a także system 83M6 w bateriach z pułków należących do PWO: S-200 Wega, S-300PS, S-300PT i S-300PM. Z pewnością istniała też na którymś szczeblu możliwość koordynacji działań z lotnictwem, a tym samym wymiany danych taktycznych.
Myślę że sama problematyka tego zagadnienia dla OPK jest dość szeroka i wolałbym aby ten wątek dyskusji był kontynuowany w jakimś odrębnym temacie, a tutaj pozostańmy może przy lotnictwie wojskowym wschodu :)
-
nasuneło mi się pytanie czy po prostu na radzieckich/rosyjskich 29 zabudowany jest inny lub bardziej bogaty w funkcję układ wymiany informacji niż na samolotach eksportowych. Komentarze i domysły wskazane.
Witam po raz pierwszy na forum. MiG-29 nie posiada kanału łączności telekodowej. Wspomniane przełączniki na IPW-1 służą do czego innego. Przełącznik "MIETKA - TRASSA" służy do zmiany sposobu wyświetlania znaczników celów na IPW-1, w położeniu "MIETKA" jest to "czysty" znacznik, w położeniu "TRASSA" za znacznikiem "ciągnie się" ślad przedstawiający trajektorię lotu celu. Przełącznik "TAKT - DUBL" służy do przełączania rodzaju zobrazowania na IPW-1. W standardowym położeniu "TAKT" jest to informacja taktyczna z SUW-27, natomiast w położeniu "DUBL" - zdublowana informacja z wyświetlacza IŁS-31.
Dlaczego tych przełączników nie miały polskie MiG-29 (z partii dostarczonej bezpośrednio od producenta) - nie jestem w stanie wyjaśnić. Były natomiast na czechosłowackich maszynach. Nadal są, czy może je zdemontowano? Pytanie tylko po co.
-
Witam.
Ostatnio czytuje sobie coś nie coś o Su-27 i przyznam że jeśli chodzi o systemy wymiany danych w tym samolocie troszeczkę zgłupiałem. Czy systemy TKS-2-27, Spektr i Biryuza to jeden kompleks odpowiadający za wymianę informacji czy może to oddzielne systemy i są stosowane na różnych wersjach Su-27 ?
Mam wątpliwości ponieważ czytając ostatnio książkę Y. Gordona na temat Flankera wyczytałem że Su-27 (T-10S) posiadał system Biryuza natomiast później wspomina o systemie Spektr a wy mi tutaj jeszcze piszecie o TKS-2-27 :D
Więc wie ktoś jak to w końcu jest ? :)
-
Co by się nie wymądrzać za http://www.hudi.republika.pl/Su-27-1.htm i Panem Butowskim
układ ostrzegający o opromieniowaniu laserowym i radarowym typu SPO-15M Bierioza
za pomocą radiolinii do pokładowego systemu Spektr przekazywane są komendy określające prędkość i kurs lotu, informacje o celu, a także polecenia dotyczące przygotowania stacji radiolokacyjnej, uzbrojenia itp.
układ łączności kodowanej TKS-2 służący do wymiany informacji pomiędzy samolotami w czasie działań grupowych
-
A co z E502 "Biriuza" ? :121:
Z tego co wyczytałem jest stosowany na MiG-29 Izd. 9.12 i Izd. 9.13 i z grubsza zajmuje się tym samym co Spektr ale Pan Gordon twierdzi że Su-27 (T-10S) też go miał.
-
E-502 "Biriuza" też jest na myśliwcach Su-27P, podobnie jak TKS-2-27/K-DlAE i 11G6 Spektr czy inne. Na samolotach Su-27S/P jest to generalnie cały kompleks podsystemów - komplementarnych i wzajemnie się uzupełniających.
Niestety chwilowo po prostu nie dysponuję czasem aby rozwinąć temat :001:
-
Dzięki wielkie za rozjaśnienie sytuacji ;)
-
ALM-4 z kolei na rosyjskich MiGach-29 umożliwiał właśnie jednokierunkową współpracę z rozbudowanymi telemetrycznymi systemami grupowej wymiany danych taktycznych K-DlA/TKS-2-27 oraz 11G6 Spektr (gdzie oprócz Lazur-M były dostępne jeszcze inne reżimy pracy: ALM-1, ALM-4, SPK-68 oraz SPK-75) obecnymi na myśliwcach Su-27P/S. Stąd też najprawdopodobniej w tym Migaczu przełącznik trybu wyświetlania na IPW-2 na tryb "taktyczny".
Actually it is known that the Tactical display (TAKT/DUBL switch) in the russian Mig-29 was not functioning bcs the necessary datalink system was never implemented. The IPV screen was/is working as HUD repeater only. It was also confirmed by a few ukrainian fulcrum pilots long time ago.
http://forums.eagle.ru/showthread.php?p=16186&highlight=%D2%C0%CA%D2-%C4%D3%C1%CB#post16186 (http://forums.eagle.ru/showthread.php?p=16186&highlight=%D2%C0%CA%D2-%C4%D3%C1%CB#post16186)
на ИПВ есть 2 переключателя "метка-трасса" и "такт-дубл".при переключении в "такт" должна отображаться тактическая обстановка(режим пока не реализован-не знаю почему),а стоит "дубл" и отображается инфа с ИЛСа.
-если получится "усы" щелкнуть в полете---обязательно поделюсь...
When talking the differences between Russian E502-20 and the export E502-20 seria 04 you can do it by comparing both control panels.
(http://deton.lietadla.com/28-105/datalink.jpg)
(http://deton.lietadla.com/28-105/p1100595.jpg)