Forum Miłośników Symulatorów Lotniczych
Lotnisko => Lotnictwo wojskowe z epoki II Wojny Światowej => Wątek zaczęty przez: hellkitty w Czerwca 29, 2007, 01:04:34
-
Myślę, że warto w spokojnym miejscu kontynuuowac wątek jaki narodził się w temacie o silnikach Bf 109. Walka w pionie, gdzie i kiedy mówic można o jej narodzinach?
-
W sławetnej serii filmów "Dogfights" mogliśmy zobaczyć jak Mr Rickenbacker zaatakował wrogie bombowce z przewyższenie wysokości nie wdając się z nimi w walkę kołową lecz wykonując kolejne pętle nurkował na kolejnych przeciwników - a działo się to już podczas 1 WŚ. Może nie była to typowa walka w pionie ale na pewno jakaś namiastka tego o czym ten temat ma głosić :004:
-
Od początku przewaga wysokości była podstawową wartością dla myśliwca. Tym bardziej , że nie było trudno ją tracic w czasie kolejnych wiraży. Tak zginął Lanoe Hawker, "wkręcony" przez Richtfoffena do pułapu , gdzie już nie mógł dalej wykonywac skrętów i musiał uciekac, rozpędzac maszyną na prostej i został szybko dogoniony i trafiony...
W PWS podstawowym problemem było na początku w ogóle manewrowanie w pionie, więc z powodów oczywistych walka w pionie nie mogła miec miejsca, kiedy Vmax w nurkowaniu było niewiele większe niż w locie poziomym. Pomijając już kwestię wytrzymałości płatowca, niezbyt zachęcającą do próbowanie długotrwałego nurkowania.
W PWS walka w pionie była , ale w drugą stronę: Myśliwce czasem strzelały pionowo z nadskrzydłowych kaemów :002:
Nie pamiętam gdzie , ale widziałem podręcznik taktyki RAF z początku DWS i oczywiście manewr pionowy w ataku na formację był jako dobry początek walki , zalecano tam również ostrzelanie formacji od spodu w czasie dynamiczneg wznoszenia zakończonego oczywiście nawrotem i kolejnym atakiem z przewyższenia. Nie było to nic nowego pod słońcem, sądzę jednak, że wykonie zawsze zależało od technicznych możliwości samolotu.
-
Od początku walk powietrznych, podstawą było narzucenie swojej taktyki walki przeciwnikowi i konsekwentne jej realizowanie. Chyba jednym z pierwszych samolotów, który (oczywiście na miarę możliwości silników, jak słusznie zauważył Grzegorz) "starał" się walczyć w ten sposób był Fokker E.III i jego warianty. Szybki, wyposażony w synchronizator, nie za zwrotny, z mniejszym roll-rate przez zastosowanie wing-warpów. Pojawia się przy nim klasyczny manewr walki w pionie czyli Hammerhead czy Wingover. Jednocześnie wchodzi metoda walki hit-and-run. BE2c było raczej ciężko wykręcić w E.III. Trzeba było wykorzystać lepsze wznoszenie, prędkość i zamontowany synchronizator: zanurkować, ostrzelać, zwiać i ponowić atak. Oczywiście to wszystko mogło się różnić w sposobie wykonania w zależności od warunków pogodowych i umiejętności/liczebności załóg danej strony. Piszę tylko jak to mogło "potencjalnie" wyglądać. Jednak kruchość konstrukcji i słabe silniki nie pozwalały na wykorzystywanie takiego sposobu walki non-stop bez znacznej utraty wysokości.
-
Zatem można by napisać iż po raz pierwszy na wielką skalę taką taktykę zastosowali Niemcy w walkach w Hiszpanii... ?
-
Panowie. Walka powietrzna to nie walka polityczna. Tam nie liczą się doktryny tylko skuteczność, a ta z kolei jest proporcjonalna do tego czego nie potrafi zrobić przeciwnik.
Jeśli nie rozpędzi się za nami w nurku do granic przyzwoitości lub jak kto woli do granicy rozprzestrzeniania się małych zaburzeń to może nam naskoczyć, a dodatkowo jeśli nie potrafi potem wznieść się dynamicznie ponad nas to już nie żyje.
Parafrazując pewnego nieżyjącego już niestety , klasyka tego forum - warto być zdolnym do tego bo inni mogą nie umieć. To że Niemcy walczyli tak a nie inaczej jest sumą czynników takich jak specyfikacja RLM z lat trzydziestych wg której zwrotność horyzontalna była bez znaczenia, doskonałe układy napędowe, oraz późniejszy tłok w powietrzu w obliczu którego lepiej było nie zwalniać.
A najlepiej jakby Don Ptakoo przyleciał i zrobił jasność :D bo on dużo czyta , obserwuje a poza tym ma intu... no ta , no... kobiety to mają :D :D