Temat jest dość obszerny, w skrócie wygląda to tak:
Podstawowy znak na kadłubie to typ A (układ niebieski = D, biały 3/5D, czerwony 1/5D, D - średnica znaku), na płatach (pow. górna) typ B (bez pola białego),
Od 1.05.1940 wprowadzono odmianę typu A - typ A1 (uzupełniony o żółtą obwódkę - D, nieb.5/7D, biały 3/7D, czerw. 1/7D), od 15.051940 wprowadzono znaki A na dolne powierzchnie płatów. Ponieważ prawa strona dolnej powierzchni w tym okresie malowana była na czarno wprowadzono tam znak A1. Od 6.06.1940 zmieniono sposób malowania dołu i zaniechano stosowania znaków. Ponownie wprowadzono je 1.08.1940 w formie typu A.
Jednocześnie z wprowadzeniem znaku A1 na kadłubach, dla samolotów nocnych zastosowano znak B1 na kadłub (znak B + żółta obwódka w proporcjach: żółty-D, niebieski 3/5D, czerwony 1/5D).
Kolejna zmiana 27.11.1940, ponownie malowano prawą stronę dołu na czarno i stosowano tam znak A1. Na samolotach myśliwskich nocnych zgodnie z instrukcją R.D.M.2 na dolnych powierzchniach malowano znaki A (bez żółtej obwódki).
15.04.1941 ponownie zmiana malowania i powrót do znaków A na dolnych częściach płatów.
15.05.1942 wprowadzono znaki o zmniejszonej powierzchni koloru białego typ C (nieb.-D, biały-4/8D, czerw. 3/8D) i C1 (żółty-D, nieb.-8/9D, biały-4/9D, czerw.3/9D).
Od 3.01.1945 w samolotach należących do 2TAF zastąpiono znak B na górnych częściach płatów znakiem C, do 15.01.1945 tak oznaczono wszystkie samoloty RAF w na kontynencie.
Podobnej ewolucji podlegały tzw. "Fin Flash" na stateczniku, ale ponieważ pytanie dotyczyło kokard pozwoliłem sobie to pominąć.