Wątek: Działanie RP-22 w MiG'a (Radar)

[Sundowner]

Yoyo, sięgnij po metodykę szkolenia dla MiGa 21, o użyciu pocisków A-A (nie tylko IR) przeciwko celom naziemnym jest cały rozdział


Chociaż ja akurat nie mam dla naszych Bisów, a tylko dla PFM (radar RP-21, więc użycie RS-2US jest tam zawarte, a R-3R nie) .

R-3R jest chyba naprowadzany półaktywnie, a nie w wiązce?

"wiązką odbitą"

[LMP]

Jeśli dobrze rozumiem, główna różnica między radarami RP-21 i RP-22 polega na tym, że ten pierwszy wykorzystuje metodę "conical scan" (http://en.wikipedia.org/wiki/Conical_scanning), a ten drugi jest radarem typu "monopulse" (http://en.wikipedia.org/wiki/Monopulse_radar). Przepraszam, że nie używam polskich odpowiedników - nie znam się na radarach zbyt dobrze. Jeśli tak, to byłoby logiczne, że RP-22 nie może naprowadzać RS-2US na cele powietrzne, bo nie jest w stanie emitować wiązki, która śledzi lecący cel. Ale jeśli antena może być zablokowana w jednej pozycji i stale emitować promieniowanie... to nie jest to oczywiście dowód, że można, ale chyba nie jest wykluczona możliwość naprowadzania pocisku w wiązce na cel naziemny? Dobrze kombinuję?

[Mekki]

Nie, bo to nie taka wiązka. 

[LMP]

No to klops . Poruszyłem temat tych pocisków i radarów na forum ED (delikatnie, żeby mnie fanboye nie zjadły). Zobaczymy co z tego wyniknie.

[YoYo]

Swoją drogą, w opisie wyposażenia MiG-21bis:
http://www.flyshark.republika.pl/Samoloty_pliki/merlin.htm

Dzięki za ten link, fajnie to opisane, faktycznie, trzeba sobie sprawić instrukcję do MiG'a bis.
Jedno tylko pytanie, bo z tego wynika trochę inaczej:



Gościu tu pisze, że cel jest na 10km (jak ktoś nie wie to jest ten krzyżak), czyli stacja pokazuje najpierw obraz jako "top-down"? Bo jak rozumiem wie to ze skali pionowej, tej 20 i 10.
W simie, po przechwyceniu i zalokowaniu, za to pojawia się dokładna bramka (linia pozioma), jak tu:



Chodzi o opis z nr 2. Czyli już wtedy mamy jakby to co widzi radar z przodu ale z pozycji wertykalnej. Ktoś to może potwierdzić? Teraz ten cel jest na odległości 7,5km. Tak to dla mnie wygląda.

[LMP]

W trybie obserwacji masz rzut z góry, w trybie przechwycenia - z tyłu. Tak samo jak w MiG-29, Su-27 itd.

[babcia131]

Tak, coś koło 20-25 min, co najmniej dwa razy dłużej może za to być na stendbaju, więc ogólnie w instrukcji jest wytłumaczone to na takiej zasadzie by go włączyć, parę minut trwa nagrzewanie urządzenia i lata się potem na STBY, jak już wiemy, że coś może tu być, albo czegoś można się spodziewać to wtedy należy go dopiero włączyć.

Obieg zamknięty to jest, ale może to wynika np. że to chłodziwo (w tym alkohol) nie zdąży się schłodzić i musi minąć jakiś czas by do obiegu wrócił. Nie wiem, gdybam.

Chłodziwo , w tym wypadku czysty spirytus , pracowało w obiegu otwartym .Tzn. po schłodzeniu bloków stacji wypływało na zewnątrz samolotu rurką umieszczoną we wnęce  przedniej  goleni .Charakterystyczny widok przed wykołowaniem samolotu ,gdy Pilot właczył stację  spirytus lał się dosłownie po przedniej goleni. Pojemność instalacji -9 litrów . Starczało spokojnie na 40-50 min. lot , z tym że spirytus leciał chyba jednak wtedy , gdy stacja była włączona do pracy na pełny zakres. Nic wiecej nie podpowiem , bo nie byłem po URE.

[macieksoft]

główna różnica między radarami RP-21 i RP-22 polega na tym, że ten pierwszy wykorzystuje metodę "conical scan" (http://en.wikipedia.org/wiki/Conical_scanning), a ten drugi jest radarem typu "monopulse" (http://en.wikipedia.org/wiki/Monopulse_radar).

Różnica? Jakoś z tego co ja słyszałem o radarach w systemach OPL (radzieckich, i to z tamtego okresu) to wynikało, że to cecha wspólna chyba a nie różnica. Radary typu monopulse stosują metodę conical scan czy jak kto woli circular scan do określenia pozycji celu Ta metoda jest mówiąc po ludzku do d*** bo można ją wykończyć metodą inverse gain jamming i radar gubi locka.

Antena radaru kręci się w koło, a raczej w stożek, jak pijak grający w pijaną pałkę i szuka, gdzie jest silniejszy i gdzie słabszy sygnał. Wysyłamy sygnał imitujący sygnał radaru o odpowiednio dobranej sile, i pijak się przewraca. Proste

Nie wiem jak to jest w MiG'u, ale CHCĘ TĄ METODĘ W A-10C!! Bo w realu taka opcja w teorii (prawdopodobnie) jest chociaż nikt nie chcę się do tego przyznać.

http://www.idga.org/communications-engineering-and-it/articles/electronic-warfare-10/

[LMP]

Radary typu monopulse stosują metodę conical scan czy jak kto woli circular scan do określenia pozycji celu

http://en.wikipedia.org/wiki/Conical_scanning
http://en.wikipedia.org/wiki/Monopulse_radar
http://books.google.pl/books?id=M-040V2_9hEC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false
http://books.google.pl/books?id=B6jIxVqT130C&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false
http://www.alphalpha.org/radar/faqe.html
http://firecontrolman.tpub.com/12404/css/12404_27.htm

W takim razie wszystkie te źródła są do dupy?

[macieksoft]

Nie wiem, czy każdy radar monopulse stosuje conical scan, chyba nie każdy.

Np. taki radar systemu SA-5 (o ile dobrze pamiętam to SA-5 ma radar typu monopulse) posiada także tak zwany barscan. Więc jest to jedna z możliwości.
Szyłka podczas śledzenia też stosuje conical scan.

Nie wiem jak to się ma do MiG'a

http://en.wikipedia.org/wiki/Monopulse_radar

To by akurat potwierdzało to co piszę. Patrz "description" i pod tym "conical scan".

[LMP]

To by akurat potwierdzało to co piszę. Patrz "description" i pod tym "conical scan".

No i przeczytaj sobie pierwsze zdanie:
Conical scanning is not considered to be a form of monopulse radar, but the following summary provides background that can aid understanding.

[macieksoft]

Nie mam na myśli, że conical scan to rodzaj lub forma radaru typu monopulse.
Mam na myśli to, że radary monopulse stosują conical scan jako technikę wyszukiwania lub raczej śledzenie celów.

Rodzaj radaru a technika wyszukiwania czy tam śledzenie to dwie różne rzeczy.

Kolejną opcją jest kilka anten odbiorczych i jedna nadawcza jak w SA-4.

No i SA-5 chyba jednak nie ma radaru monopulse z tego co teraz czytam.

[Sundowner]

Na forum ED w końcu jakieś ruchy w temacie, chociaż miałem już tam nie zaglądać, ale Leathernecki do sprawy podchodzą znacznie bardziej profesjonalnie od Belsimteka.

Natomiast z innej beczki: ktoś gdzieś widział wariant R-55 z głowicą półaktywną naprowadzana radarem ? Co któreś źródło wspomina, że R-55 był rozwijany na bazie głowic naprowadzania z obu - R-3S i R-3R. Jedynie do czego się dogrzebałem ukazuje pocisk z głowicą IR i na pewno nie bezpośrednio zaadaptowaną z R-3/R-13, a co najwyżej bazującą na niej. Swoją drogą pocisk był bardzo długo w stadium rozwojowym i go ukończyli jak nosiciele (MiG-21 i Su-9) wychodziły ze służby frontowej.

[foxbat155]

Według Foxbata i Czesia R-3R należy, ale H-66 i RS-2US już nie. Podejrzewałbym, że ten tryb pracy radaru pozostał oczekując nowszego uzbrojenia, które nigdy nie powstało, a można używać do mierzenia dystansu od ziemi - w instrukcjach są podawane odległości od celu do rozpoczęcia prowadzenia ognia, oraz wyprowadzania z nurkowania, a nie pułapy - inaczej niż radarem lub "na oko" się tego określić nie da.

A jeszcze taka ciekawostka, bo w sumie nigdzie się z tym nie spotkałem. W manualu od MiG'a jest napisane, że pociski A-A IR mogą być użyte właśnie w trybie A-G, naprowadzając się na ciepło wydobywające się z silnika pojazdu. To tak można? Jakoś nigdy o takich zastosowaniach nie słyszałem.

No chyba właśnie chodzi o Kh-66. Ustawiasz radar, utrzymujesz kontakt radarowy z celem, odpalasz pocisk i nie możesz zerwać kontaktu do czasu trafienia.
Pytanie czy to "feature" modelu bisa czy faktycznie samolotu bis.

W obydwu radiolokatorach, zarówno RP-21 jak i RP-22 występowała zablokowana wiązka, i w obydwu przypadkach służyło to do pracy radiolokatora jako radiodalmierz do celów naziemnych czy powietrznych. Naprowadzanie RS-2US i H-66 nie było do końca sztywne był pewien mały zakres ( rzędu kilku stopni ) swobody. Były to dwa oddzielne reżimy pracy i dotyczyły tylko RP-21 i to tylko odmian M i MA. To właściwie ograniczało zastosowanie tego pocisku do radzieckich PFM/PFS i póżnych eksportowych M oraz większości MF. Żaden Bis niezależnie czy radziecki czy eksportowy, H-66 i RS-2US nie przenosił. Obydwa radary są przedstawicielami dwóch różnych generacji i pracują w oparciu o różną filozofię. Zastosowanie wymienionych pocisków na samolotach z RP-22 ( S, SM, SMT, Bis )wymagałoby praktycznie wymiany układów naprowadzania.
Zastosowanie tych elementów w DCS MiG-21 jest w moim przekonaniu celowym zabiegiem mającym na celu uatrakcyjnienie modułu, ponadto pamiętajmy że dla wielu ludzi z Zachodu MF i Bis to jest absolutnie to samo. Wielu autorów zachodnich ma do dzisiaj podstawowe problemy z rozróżnieniem wyposażenia i uzbrojenia poszczególnych wariantów Ołówka. Podobna rzecz ma się z kabiną pilota w DCS. W rzeczywistości w takiej formie w jakiej ją mamy nigdy nie istniała, jest to swoista mieszanka kabin Bis-Lazur i Bis-SAU z przewagą elementów tego drugiego. Kiedyś zapytałem o to na forum ED i otrzymałem odpowiedz że zrobiono to dla poprawy widoczności, funkcjonalności i takie tam. Zresztą jak miałbym być zrzędzącym dziadem to kilkanaście różnic w stosunku do oryginału dałoby się znależć w modelu 3D i funkcjach. Prawda jest taka że nawet w simach jest "licencia poetica". Pozdrawiam.

[foxbat155]

Na forum ED w końcu jakieś ruchy w temacie, chociaż miałem już tam nie zaglądać, ale Leathernecki do sprawy podchodzą znacznie bardziej profesjonalnie od Belsimteka.

Natomiast z innej beczki: ktoś gdzieś widział wariant R-55 z głowicą półaktywną naprowadzana radarem ? Co któreś źródło wspomina, że R-55 był rozwijany na bazie głowic naprowadzania z obu - R-3S i R-3R. Jedynie do czego się dogrzebałem ukazuje pocisk z głowicą IR i na pewno nie bezpośrednio zaadaptowaną z R-3/R-13, a co najwyżej bazującą na niej. Swoją drogą pocisk był bardzo długo w stadium rozwojowym i go ukończyli jak nosiciele (MiG-21 i Su-9) wychodziły ze służby frontowej.

R-55 był tylko w wersji IR ( wersja radarowa to właśnie poprzednik RS-2US ), głowica wprost przeniesiona z R-3S, przynajmniej tak twierdzi Gordon i wszelkie rosyjskie żródła w moim przekonaniu najbardziej wiarygodne. Problemy rozwojowe R-55 dotyczyły przede wszystkim dopracowania zapalnika, który był optyczny. Do służby pocisk wszedł przede wszystkim dla Su-9 ( wycofany z jednostek ok. 1982 roku ). Pierwsze seryjne Bisy nie miały możliwości jego odpalania, stało się to około roku 1973 wraz z R-13 i R-60 ( nie mylić z R-60M ). R-13 miał zupełnie nową konstrukcyjnie głowicę chłodzoną ciekłym azotem. Wielu autorów rosyjskich podaje że pocisk też był stosowany na pierwszych seriach Su-24 ( bez M tzw. prostyj ), ale zdjęć brak. Swego czasu trwało na rosyjskich forach poszukiwanie zdjęć MiG-21 z R-55 ale jak dotąd bez rezultatu. Wszystko wskazuje, że był on rzadkością ze względu na ograniczoną liczebnie produkcję.