Wątek: Przepustnica GVL "IL-2 Sturmovik" - recenzja

[sermen]

Kupiłem ostatnio przepustnicę GVL "IL-2 Sturmovik" i chcę się podzielić opinią.

Napiszę na początku co to w ogóle jest za sprzęt, żeby rozjaśnić sytuację tym, którzy stykają się z nim po raz pierwszy.

1) GVL to prywatna osoba mieszkająca na Ukrainie, zajmuje się m.in. budową kontrolerów do łodzi motorowych i przepustnic do symulatorów lotniczych. Sprzedaje swoje urządzenia głównie na forach IL-2, DCS i innych.

2 GVL nie ma oficjalnego sklepu internetowego - kontakt odbywa się mailowo.

3) Produkty są dobrej jakości, mechanika głównych osi, najważniejsza część, jest całkowicie stalowa i bardzo precyzyjna. Zamiast potencjometrów używa nowoczesnych urządzeń mierzących zmiany pola magnetycznego.

4) Jeśli chodzi o przepustnice są one budowane na zamówienie przy użyciu standardowych elementów stalowych i drukowanych w 3D elementów plastikowych, przepustnice można konfigurować samemu w bardzo dużym stopniu, od tego też zależy cena.
Jeden z modeli standardowych "IL-2 Sturmovik" ma rękojeść luźno wzorowaną na Bf109 m.in. z regulacją kąta zaklinowania śmigła.
Ma 4 główne osie ze stalowymi głównymi osiami i czujnikami magnetycznymi (oś z rękojeścią jest wzmocniona), 4 dodatkowe potencjometry/enkodery (trzy na panelu i jeden na przepustnicy), 18 przycisków (w tym 5 na rękojeści), 10 przełączników chwilowych/przycisków.
Wszystko to dane orientacyjne, sami wybieramy czy konfigurujemy szczegóły czy kupujemy któryś z modeli standardowych.








Zdjęcia jednego z modeli standardowych "IL-2 Sturmovik"
 
Produkt przyszedł do mnie po uzgodnieniu szczegółów, pocztą ukraińską, po około 2 tygodniach, paczkę można monitorować na bieżąco. Czas oczekiwania na wysyłkę to ok. 1,5 miesiąca, w zależności od kolejki oczekujących.
Urządzenie jest oparte na standardowych elementach więc nawet jeśli za czas któraś część  by zawiodła to wystarczy kupić standardowy element w zwykłym sklepie elektronicznym.

Łączymy go z komputerem przez USB. Instalacja i kalibracja zajmuje 5 minut i jest bardzo prosta. Przeprowadzamy ją tylko raz.
Do wykorzystania np. enkoderów potrzebujemy zewnętrznego programy.

W praktyce urządzenie spisuje się bardzo dobrze w symulatorach z czasów I i II wojny, ew. samolotów cywilnych, gdzie główną rolę odgrywa ilość głównych osi, ich wygoda i precyzja ich działania. Głównych osi używa się komfortowo, rękojeść jest wygodna. Oczywiście przez brak mini joysticka czy 4/8 hata urządzenie nie spisuje się równie dobrze w symulatorach nowoczesnych samolotów bojowych, jednak producent stopniowo poszerza możliwości konfiguracji o tego typu elementy.










Zdjęcia innych przykładowych, często wczesnych modeli

Plusy:
+ dzięki czujnikom magnetycznym na głównych osiach sterowanie jest precyzyjne, a same czujniki nie zużywają się tak jak potencjometry.
+ Mając tak duży skok możemy wykonywać dużo precyzyjniejsze ruchy niż biurkowym joystickiem z osią przepustnicy.
+ Stalowa mechanika głównych osi jest bardzo wytrzymała i nie zużywa się tak jak plastikowe.
+ Konstrukcja rękojeści jest mocna i sztywna - nie występuje żadne "chwianie się/bujanie" jak np. w przepustnicy od Warthoga z plastikową mechaniką. Siłę oporu regulujemy samemu za pomocą śrub dociskających z osie z boku.
+ Urządzenie jest modułowe, mamy dostęp do całego mechanizmu, możemy modyfikować pewne rzeczy jeśli tylko chcemy.
+ Można samodzielnie konfigurować zamawiane urządzenie, asortyment stopniowo poszerza się o mini joysticki, detenty itd.
+ Tańsze - kurs Hrywny-  niż podobne produkty, razem z przesyłką z Rosji i ubezpieczeniem wyniosła mnie niecały 1000zł.

Minusy:
- O ile główne osie są ogólnie bardzo dobrej jakości o tyle przełączniki/przyciski to tanie elementy dostępne w niedużych cenach, ich jakość jest niezbyt wysoka, chociaż spełniają swoje zadanie.
- Nadaje się świetnie do symulatorów starszych maszyn, ale już gorzej do nowoczesnych, gdzie zamiast dużej ilości wysokiej jakości osi oczekiwalibyśmy hatów/mini joysticków.



Należy również wspomnieć o "wersji premium" tej przepustnicy produkowanej przez Fina - Kattori Konte, jego strona: https://www.kanttorinkone.com/console.html
Łączy ona wysoką jakość głównych stalowych osi wysokiej jakości wyprodukowanymi przez GVL z równie dobrymi (i drogimi) przełącznikami/enkoderami itd.
Jest jednak ponad dwukrotnie droższa, wybór zależy więc od zasobności naszego portfela.


Zdjęcie wersji produkowanej przez Fina - Kattori Konte


Schemat wersji produkowanej przez Fina - Kattori Konte

(Zdjęcia bez podanego źródła pochodzą z forum forum.il2sturmovik.com oraz kanttorinkone.com)

[some1]

Potwierdzam, mam taką przepustnicę od 3 lat i spisuje się bardzo dobrze. Tylko potencjometry przy tych małych pokrętłach już trochę skaczą. Oczywiście brak jakiegokolwiek softu (tylko kalibracja w windows) i komunikacja z producentem łamaną angielszczyzną Ale ogólnie solidny sprzęt jeśli szukamy czegoś do WWII albo drugiej przepustnicy do postawienia obok.

[ZibiSol]

No niezła robota! A jak ceny!??

[gcze]

To ja też dorzucę 3 grosze od siebie w temacie.

Ja kupiłem ten model:



Z tyłu przepustnica ma jeszcze dodatkowych 6 przycisków:



Łącznie daje to imponujące 16 przycisków pod palcami, które są dostępne natychmiast, ich rozmieszczenie jest bardzo wygodne.

Tak wygląda urządzenie w zestawieniu z Warthogiem:



Zalety:
- Duża ilość przycisków i osi  łatwych do wykorzystania w dowolnym simie bez żadnych kombinacji. Mój model ma łącznie 32 przyciski oraz 8 osi, w tym 3 osie główne i 5 dodatkowych na zwykłych potencjometrach.
- Pancerna konstrukcja, bardzo proste, czasami prymitywne rozwiązania, w efekcie urządzenie jest łatwe w serwisowaniu.
- Przepustnicę łatwo można rozebrać i dowolnie przerobić, osie główne są kompletnymi modułami.
- Przewód usb nie jest podłączony na stałe, w przepustnicy jest pełnowymiarowe gniazdo usb.
- Przepustnica nie wymaga żadnych dodatkowych sterowników ani konfiguracji, poza prostą kalibracją osi w windows.

Wady:
- Niestety osie nie pracują płynnie jeśli ustawi im się duży opór, jest to wynik bardzo prostej konstrukcji, to zwykłe filcowe dociski dokręcane śrubami.
- Wiązka kabli głównej osi miała poważny błąd konstrukcyjny, łamała się pod ostrym kątem, co szybko skończyłoby się jej połamaniem.

Musiałem to poprawić, teraz działa idealnie. Usunąłem izolację z termokurczki i inaczej poprowadziłem wiązkę. Widać to na drugim zdjęciu.

Jednak główną i nienaprawialną wadą jest brak płynnej pracy przy ustawionym dużym oporze osi, tutaj przewaga warthoga jest druzgocąca.
Oczywiście gdy na przepustnicy nie mamy chatów i konieczności precyzyjnego nimi manipulowania, duży opór nie jest potrzebny.
W innych zastosowaniach ta wada może być zaletą. Warthoga nie da się ustawić tak, by można było bardzo gwałtownie zmieniać pozycję przepustnicy, nawet bałbym się próbować, jeszcze coś mogłoby się połamać
GVL można szarpać i katować do woli, konstrukcja głównych osi jest niezniszczalna, to konkretne, grube blachy skręcone śrubami.

[rutkov]

Taka przepustnica byłaby dla mnie ok, mimo że niektóre wersje wyglądają kolorystycznie jak karuzela na Bielanach, to fakt iż jest tam wszystko ujęte i podpisane w starym (oryginalnym, jak mniemam) stylu jest największą zaletą tej przepustnicy. Gdyby dodali jeszcze odpowiednio wyglądającą pałę z BF-109/110, byłbym skłonny sprzedać swojego X-55 (z którego jestem zadowolony) i skompletować sobie mini messerschmitta z moimi pedałami beefa od Slava w domu.