A kto i po co miałby naciągać historię w sumie dość banalnego epizodu? W tabelce podlinkowanej przez darekQ podali, że 23-11/4 miał AL-21F3 - i to jest prawdziwy błąd
Przede wszystkim nie ma udokumentowanych podstaw do kwestionowania oznaczenia samolotu 23-11/4 jako MiG-23B. Poza tym oznaczenia mają sens i są logiczne. Nie widzę powodu, żeby znowu ruskim nie wierzyć :626:
23-11/4 prawie nie różnił się od pozostałych prototypów 23-11 i dlatego zmiany nie zostały szczególnie wyrażone w jego numerze. Został oblatany w lecie 1969 roku, a MiG-23B 32-24/1 - 20 sierpnia 1970 roku. Więc loty obu maszyn dzieli około rok. Zabudowa nowej przedniej części kadłuba i silnika AL-21F3 na bazie płatowca MiG-23S nie mogła zająć dużo czasu. Jak szybko dało się to zrobić? W kilka miesięcy. 4 lutego 1970 rozporządzeniem KC zadecydowano o budowie nowej wersji, 20 kwietnia pojawiło się rozporządzenie komisji wojskowo – przemysłowej, a 20 sierpnia ministerstwo przemysłu lotniczego wydało rozkaz nr 157, ale już po fakcie oblatania prototypu! Na badanie MiG-23B 23-11/4, wyciągnięcie wniosków oraz zaprojektowanie stosunkowo prostych technicznie zmian w 32-24/1 mieli więc około pół roku i udało im się. W tym miejscu należy zastanowić się skąd się wzięła idea takich a nie innych rozwiązań na 32-24/1? Otóż wynikała ona z badań wykonanych na 23-11/4. To w ich trakcie stwierdzono utrudnione celowanie przy zrzucie bomb przez wydłużony nos kadłuba. Ze źródeł wiemy, że na 23-11/4 założono niekompletny system celowniczy Sokoł-23S. Ale nie wiadomo jaki miał celownik - czy ASP-PFD-21, czy już ASP-17B z przestawialnym reflektorem głowicy? Kąty celowania dla pierwszego wynoszą około 0-11, dla drugiego 0-18 stopni (przynajmniej takie dane posiadam). W każdym bądź razie użycie ASP-17B w pełnym zakresie nie było możliwe z przodem kadłuba od myśliwca. Inna sprawa to sam system Sokoł-23S. Nie posiadał on dalmierza laserowego Fon-1400, natomiast aparatura Delta znajdowała się w małym dielektrycznym stożku 23-11/4. To próby poligonowe 23-11/4 doprowadziły jeszcze w 1969 roku do rozpoczęcia projektu MiG-23Sz w takiej postaci, nazwanego później ponownie MiG-23B (MiG-27Sz i 27-11 to jeszcze inna historia, ale to raczej Sokoł-23 z ASP-17 bardziej wymusił ścięcie nosa a nie wpływ tamtych projektów). Wracając do 32-24/01 posiadał on ukompletowany system Sokoł-23S. Stał się on wzorcem do wyprodukowania 24 egzemplarzy MiG-23B. Natomiast na drugim prototypie pojawił się Sokoł-23N z Fon-1400, który dał początek seryjnej produkcji MiGów-23BN.
Poza tym MiGa-23B z taką facjatą przezwano krokodyl Gienek jak w ichniej bajce
