Zastanawiając się nad rozwiązaniami dla dzwigni do mojego panelu postanowiłem wykonać trochę testów sensorów Alegro. Zbudowałem w tym celu, z klocków lego syna

, coś takiego:

Obracając szarym kółkiem (od czołgu T-72

) na końcu którego znajdował się biały klocek z przytwierdzonym magnesem (lub magnesami) zmieniało się ich położenie względem czujnika, co symulowało obrót dźwigni.
Testowałem obie konfiguracje magnesów.
Konfiguracja 1:

tutaj były trzy warianty:
a). odległość magnesu od środka około 3,25mm (jedna warstwa taśmy dwustronnej - na zdjęciu),
b). odległość magnesu od środka około 4,5mm (trzy warstwy taśmy dwustronnej),
c). odległość magnesu od środka około 3,25mm (jedna warstwa taśmy dwustronnej), ale zamiast jednego magnesu zastosowałem po dwa magnesy na każdym z końców.
Konfiguracja 2:

(odległość magnesu od czujnika była w okolicach 1mm).
W obu przypadkach wykorzystywałem magnesy walcowe o rozmiarach 6x2.5, ale oczywiście były w inny sposób namagnesowane (tak jak pokazane zostało na obrazkach, które wczoraj umieściłem w tym wątku). W drugiej konfiguracji magnes był wykonany z materiału N35, niestety nie wiem z jakiego materiału były wykonane magnesy w konfiguracji 1.
Mierzyłem zakres odczytanych przez kontroler wartości z sensora. Przetwornik 10-bitowy w Arduino Leonardo (czyli od 0 do 1024). Gdy nie są podłączone magnesu sensor podaje napięcie 2.5V co odpowiada wartości około 512. Uzyskane wyniki (z racji prowizorycznej konstrukcji należy je traktować tylko poglądowo):
Sensor Alegro A1302:
1a. 315 - 709
1b. 422 - 600
1c. 222 - 795
2. 250 - 790
Sensor Alegro A1324:
1a. przekroczone zakresy - czyli wartość zbliżona do maksimum pojawiała się zanim wychylenie będzie maksymalne i dalsze wychenie nie powoduje zmiany zwracanej wartości
1b. 163 - 878
1c. przekroczone zakresy
2. przekroczone zakresy
Z przeprowadzonych testów wynika, że dla czujnika A1324 podane magnesy są wystarczające, a nawet wymagają zwiększenia ich odległości od sensora lub można zastosować mniejsze magnesy. Jeśli chodzi o różnicę pomiędzy konfiguracją 1, a 2, to przeprowadzony test nie wskazał zwycięzcy (być może są różnice w dokładności, ale zbudowany z klocków mechanizm nie pozwala na wykonanie bardziej dokładnych testów jakościowych). Zaletą konfiguracji 1 jest ułatwione centrowanie układu - wartość zbliżona do 512 jest zwracana dla pozycji magnesów jak na powyższym zdjęciu ( |-| ). W przypadku drugiej konfiguracji trzeba odpowiednio obracać magnesem (lub sensorem) przed ich ostatecznym zamocowaniem, co w przypadku braku oznaczenia polaryzacji magnesu może być kłopotliwe.