Wątek: Interesujące zdjęcia z czasów II WŚ.

[Loku]

skośny płat, podobne są na F-86, czyżby testowali ?.
i kobra w wersji  na lotniskowiec,przegrała konkurs z F4U.

[macias13_84]

No to może coś nie do końca niemieckiego

Na pierwszy rzut Spit z silnikiem od Mietka tzw. Spitczysław 


Następny to Wellington, który pomylił lądowiska


I na koniec pewien francuski wynalazek który nie do końca wygląda jak samolot czyli Payen Pa-22

Nie wiem jak wam ale mi on kojarzy się z Welonkiem...taką powiedzmy rybką

Edit:
A tutaj fotka od strony pyszczka
http://de.wikipedia.org/wiki/Bild:Payen-1.JPG
Zdjęcie posiada koszmarny rozmiar w oryginale zatem wrzuciłem link 5000x3000 to nie to co lubi forum

[zack]

skośny płat, podobne są na F-86, czyżby testowali ?.

Pod koniec wojny samoloty myśliwskie, osiągające duże prędkości bliskie prędkościom dźwięku, napotykały duże problemy w locie związane ze wzrostem oporu aerodynamicznego (zjawisko ściśliwości). Kiedy po zakończeniu wojny uzyskano dostęp do niemieckich badań w zakresie aerodynamiki (które były dużo bardziej zaawansowane niż w innych krajach), w tym w zakresie skośnych skrzydeł, które mogły być rozwiązaniem tych problemów. Marynarka USA postanowiła przeprowadzić badania w zakresie właściwości skośnych skrzydeł w niskich prędkościach i przy przeciągnięciu. Zamówiła ona w firmie Bell modyfikację dwóch egzemplarzy P-63C-5, na których zamontowano skośne skrzydła o skosie zewnętrznych części wynoszącym 35 stopni. Usunięto z nich całe opancerzenie i uzbrojenie. Oba egzemplarze (początkowo nazwano je jako XP-63N) nazwano odpowiednio L-39-1 i L-39-2 (Litera "L" to oznaczenie wytwórni Bell w oznakowaniu marynarki). L-39-1 pierwszy raz wzniósł się w powietrze 26 kwietnia 1946 roku. Po pierwszych testach okazało się, że środek ciężkości jest przesunięty zbyt do przodu. Problem postanowiono rozwiązać zamieniając śmigło 4-łopatowe na 3-łopatowe, przejęte wprost z P-39Q-10. L-39-1 miał niezadowalającą stateczność kierunkową i L-39-2 miał dłuższy o 1,22 m kadłub i powiększony statecznik. Na obu egzemplarzach testowano sloty o różnej długości na krawędziach natarcia skrzydła (od 20 do 100% długości skrzydła). Optymalną wielkość slotów określono na 60 do 80% długości skrzydła. L-39-1 przekazano do dalszych badań do NACA, a L-39-2 pozostał w wytwórni Bell.

[Sherman]

Nachtjäger im Einsatz
http://www.youtube.com/watch?v=-0TBLTIeCQA


sorka, ale nie ma odpowiedniego topicu dla filmów w tym dziale

[misha]

A tu:

http://www.youtube.com/watch?v=M2CBx7x5GCI

Ernst Udet ląduje bez silnika

[Sherman]

[John Cool]

Rozbity (a może ostrzelany na stojance?) Ju-87D-2 pod Krasnodarem.

[juttua]

http://www.youtube.com/watch?v=t1DQ4HvpAko&NR=1

Film jest raczej znany ale proszę o komentarz do ujęcia 10. Angriff Bf 110 G-2 - Boeing. (1:26)
Czy to normalne ze taka 110tka leci przez około 90s za b17. Czy pilot nie obawiał się ze jednak ktoś zacznie strzelać. Może ktoś ma informacje czy to był atak na samolot lecący w formacji czy raczej dobijanie jakiegoś marudera.

[Elwood]

Jak widać na filmie, Boeing nie jest chroniony przez miliard karabinów maszynowych formacji Combat Box. Dlatego najbardziej prawdopodobna odpowiedź na Twoje pytanie brzmi: załoga, jeżeli jeszcze żyje, leży skulona na podłodze przykryta kamizelkami przeciwodłamkowymi modląc się, klnąc i zastanawiając czy zdążą dopaść do spadochronów i założyć je zanim samolot się rozleci, byleby tylko te cholerne pociski przestały latać im po kadłubie. Dolny i tylny strzelecy, jak widać, raczej nie mają już takich zmartwień będąc gdzieś w połowie ciemnego tunelu ze światełkiem na końcu skąd wesoło macha im Ponury.
W przeciwieństwie do gry Ił-2 Szturmowik, pojedynczy bombowiec teoretycznie ma niewielkie szanse w starciu z myśliwcem, mającym zabudowane pokładowo stabilne uzbrojenie. Strzelanie do ruchomego celu z ruchomej platformy trzęsącym się karabinem maszynowym jakie prowadzi strzelec bombowca to raczej mieszanka pobożnych życzeń, szczęścia i ognia zaporowego mającego odstraszyć przeciwnika i wymusić na nim zmiany toru lotu, by utrudnić mu celowanie. W formacji Combat Box gdzie do jednego atakującego myśliwca strzela kilkuset/kilka tysięcy strzelców ma to racjonalne uzasadnienie i jak najbardziej wymierny sens, jest kwestią czasu i statystyki kiedy strzelcy coś trafią, ale w końcu trafią na pewno. Przy czym inne samoloty broniącej się formacji, jak dowodzi lektura, wyłapują od własnych strzelców w zasadzie z podobną częstotliwością  jak atakujący myśliwiec.
Na przytoczonym filmie widać wyraźnie jak nieprawdopodobnie odpornym na uszkodzenia i wytrzymałym był płatowiec B-17, choć, o czym się nie mówi, kosztem zupełnie minimalnego udźwigu bomb, na które nie starczyło już masy zajętej przez opancerzenie-  angielski Lancaster zabierał trzykrotnie więcej ładunku bojowego.

[Loku]

TB-3 w 33 roku brał więcej  bombek  niż B-17  10 lat później

[Elwood]

TB-3 się nie liczy, bo to jest Da Ultimate Gangsta Profeszynal Staff dla gości z włochatymi jajami który w większości dyscyplin jest poza zasięgiem jakiejkowiek konkurencji.

[hellkitty]

Święta racja z tym combat boxem. Jak, na skutek zignorowania przez RAF amerykańskiej taktyki lotów w dużych formacjach, skończyły karierę pierwsze brytyjskie B 17C (Fortece I) dostarczone w lipcu 1941 do 90 dywizjonu? No właśnie...
W czasach, kiedy alianci nie posiadali żadnego pełnowartościowego myśliwca eskortującego (tj. teoretycznie do grudnia 1943), loty w ścisłej formacji były jedynym wyjściem, zapewniającym bombowcom względną obronę. Względną bo mimo, że z jednej strony mamy takie daty jak 27 stycznia ’43 (Wilhelmshaven, gdzie od ognia strzelców spadło 11 ze 100 atakujących Niemców, wobec straty 2 B 24 i 1 B17), z drugiej zaś jest 17 sierpnia i Regensburg (Ratyzbona), 14 października drugi Schwinfurt czy również tragiczny w skutkach Blizt Week kilka miesięcy wcześniej, 24- 30 lipca. 

Odnośnie udźwigu bomb- nie bądźmy Brytyjczykami, którzy o B17E zwykli śpiewać- Fifty Flying Fortresses at 50000 feet, but they’ve only got a teeny weeny bomb. Nie sądzę, żeby główną przyczyną tych słabych osiągów było opancerzenie. Przede wszystkim postawiłbym na konieczność zabierania odpowiedniej ilości paliwa, adekwatnej do wymaganego od Latających Fortec zasięgu. Loku, jak dalekie loty odbywały TB 3? Bo jeśli idzie o mą ulubioną ( ) wersję F, e modele B 17 nie zabierały nad Europę więcej aniżeli 1800- 2200kg latając przy tym na odległości grubo ponad 2000km. Drastyczny spadek zasięgu następował gdy zachodziła konieczności zabrania większej ilości paliwa, czego skutkiem był naturalnie kolejny spadek udźwigu, a który trzeba było nadrobić. Promień działania takich maszyn wynosił niecałe 1300 km.
Ale Panowie! Przecież ogólnie B 17 nie wypada gorzej pod tym względem od B24. Momentami go przewyższa. Nie lubię tego robić, ale poszedłem na łatwiznę i znalazłem w angielskiej Wikipedi fajne zestawienie- oto i one:

 http://en.wikipedia.org/wiki/Maximum_Reported_B-17_%26_B-24_Bomb_Loads

Dane w tym przypadku pokrywają się z danymi książkowymi, więc bez obaw.

A co by off topicu nie robić i do głównego tematu nawiązać, zamieszczam zdjęcie zatytułowane przeze mnie „Czołgi”


W rzeczywistości P 47 „Big Doll” z 358 FG z 9 AF po przymusowym lądowaniu (i Churchill?).

Źródło: Stafford B. Gene, Thunderbolt in action, Squadron/Signal Publications
 

[Gladius]

Z góry przepraszam za OT, ale czy można te filmy w jakiś sposób zapisać na dysku czy też jedyną mozliwością jest ich odtwarzanie z sieci?

[Leon]

Można - masz je już na dysku trzeba tylko znaleźć cache przeglądarki i dać rozszerzenie *. flv. Wiem bo Szpak mnie nauczył.

[DemoniX]

Jeśli chodzi o filmy z Youtube to ściągnij program Vdownloader który ściąga z podanego linku film i zamienia automatycznie na Avi lub MPEG w zależności jaki format chcesz.
Myślę że chyba wygodniejsze rozwiązanie  .