Materiały kompozytowe składają sięz mocnych włókien zatopionych w spoiwie. Większość kompozytów ma w swojej nazwie słowo "szkło", a oznacza to po prostu żywicę poliestrową wzmocnioną włóknem szklanym. Zaawansowane kompozyty są mieszaniną takich włókien jak: polimerowe, węglowe, ceramiczne i metalowe. Zazwyczaj włókna te są termicznie impregnowane w żywicy. Są też spoiwa zawierające materiały termoplastyczne, metale, a nawet ceramikę. Te zaawansowane technologicznie materiały potrafią mieć wytrzymałość i sztywność równą metalom, przy dużo mniejszym ciężarze. Co więcej, ponieważ spoiwo jest utwardzane albo w wyniku procesów chemicznych, albo w efekcie oddziaływania podwyższonej temperatury, to ten złożony produkt może przybierać dowolne niemal kształty.
W przeciwieństwie do metali, materiały kompozytowe są anizotropowe, co oznacza, że ich sztywność i wytrzymałość zależy wyłącznie od kąta pod którym układane są włókna zatopione w spoiwie. Ma to taką pozytywną cechę, że w dowolnym miejscu można wpływać na sztywność i wytrzymałość kompozytu zmieniając kąt zaplotu nitek, oraz ilość warstw. Technika ta w poważnym stopniu ma wpływ na redukcję ciężaru.
Metale mają parametry wytrzymalościowe takie same niezależnie od kierunku przyłożenej siły.
W sumie oznacza to, że kompozyt można kształtować tak, żeby miał wytrzymałóść kierunkową i dzięki temu niższą wagę w stosunku do elementu metalowego, który siłą rzeczy musi być projektowany na najwieksze możliwe obciążenie i przez to ma nadwagę w kierunkach nieistotnych...
