Ja wiem, ja wiem
Czy oświadczenie "Zawsze tak to Robimy" nie budzi w tobie jakiejś
wątpliwości?
1. Amerykański standard szerokości torów kolejowych (odstępu szyn) wynosi 4
stopy, 8.5 cala. Prawda, że to dziwaczna liczba? A czy wiesz dlaczego taki
właśnie standard się stosuje?
2. Ponieważ w ten sposób buduje się linie kolejowe w Anglii, a
właśnie angielscy przybysze budowali amerykańskie linie kolejowe.
Dlaczego jednak Anglicy budowali je właśnie tak?
3. Ponieważ pierwsze linie kolejowe, budowali ci sami ludzie, którzy
budowali wcześniej linie tramwajowe, a tam właśnie stosowano ten
standard. Dlaczego jednak stosowano tam ten standard?
4. Ponieważ ludzie, którzy budowali linie tramwajowe, używali tych
samych szablonów i narzędzi, jakich używali przy budowie wagonów
tramwajowych, które miały taki odstęp kół. W porządku! Ale dlaczego wagony
miały taki właśnie dziwaczny odstęp kół?
5. No cóż, gdyby próbowali zastosować jakiś inny odstęp, łamali by
pewną starą zasadę budowy dalekobieżnych dróg angielskich, ponieważ mają
one taki właśnie odstęp kolein na koła. Któż to budował te starodawne drogi
z koleinami?
6. Pierwsze dalekobieżne drogi w Europie (i Anglii) zbudowało
Imperium Rzymskie dla swoich legionów. Drogi te są w użyciu
dotychczas. Ale skąd te koleiny?
7. Pierwotne koleiny uformowały rzymskie rydwany wojenne; każdy inny
użytkownik tych dróg musiał się dostosować do nich, gdyż inaczej uszkodziłby
koła swoich pojazdów. Ponieważ rydwany były wykonywane dla Imperium
Rzymskiego, były one wszystkie do siebie podobne jeśli idzie o rozstęp kół.
Jak widać amerykański standard odstępu szyn kolejowych: 4 stopy i 8.5 cala,
pochodzi od parametrów technicznych rzymskich rydwanów bojowych. A
biurokracja jest wieczna.
A więc następnym razem, kiedy dostaniecie do ręki jakąś dokumentację
techniczną i zaczniecie podejrzewać, że może ona mieć coś wspólnego z końską
dupą, będziecie mieli całkowitą rację, ponieważ rzymskie rydwany wojenne
były konstruowane tak, aby ich szerokość była dostosowana do sumarycznej
szerokości zadów dwu koni bojowych.
A teraz małe rozwinięcie tematu...
Kiedy spoglądacie na kosmiczny wahadłowiec na stanowisku startowym, widzicie
dwie duże rakiety startowe przymocowane po bokach głównego zbiornika paliwa.
Są to rakiety na paliwo stałe, w skrócie: SRB, produkowane w firmie Thiokol,
w Utah, w U.S.A. Inżynierowie, którzy projektowali SRB woleliby, aby były
one nieco grubsze, ale... SRB transportuje się z wytwórni na stanowisko
startowe koleją. Tak się złożyło, że linia kolejowa biegnie na pewnym
odcinku przez tunel wydrążony w górze. Rakiety muszą się zmieścić w tym
tunelu. Tunel jest tylko odrobinę szerszy niż linia kolejowa, a linia ta,
jak już wiecie, ma szerokość dwu końskich tyłków. Tak więc jeden z głównych
szczegółów konstrukcyjnych kosmicznego wahadłowca, być może najbardziej
nowoczesnego systemu transportowego na świecie, został zdeterminowany ponad
dwa tysiące lat temu przez szerokość końskiej dupy.
