Na komputerach BCWM "Orbita" (
бортовая цифровая вычислительная машина) latało wówczas prawie całe radzieckie lotnictwo. To co widzimy na zdjęciu to najprawdopodobniej któraś z wersji BCWM "Orbita-10" albo "Orbita-20", wpisujących się w drugie pokolenie komputerów pokładowych, opracowanych w roku 1970 ("Orbita-20" w roku 1973)
To co widzimy na MiGu-25RB to prawdopodobnie CWM-20-12-25.

Rodzina komputerów BCWM "Orbita-10" miała architekturę zamkniętą, o budowie modułowej - poszczególne modele miały zbliżoną wydajność, natomiast różniły się konfiguracją bloków, urządzeniami peryferyjnymi i pamięcią. Mają one architekturę 16-bitową, zaś ich wydajność jest gdzieś na poziomie 62,5 i 125 tysięcy op. / sek. W modelu bazowym objętość modułu pamięci operacyjnej (OZU) wynosi 1024 słów, natomiast pamięci ROM (ZZU) do 16k słów i pamięci rozszerzonej 256 słów. MTBF, masa zestawu i zużycie energii zależą od kinfiguracji danego zestawu i są na poziomie odpowiednio 250-500h, 60-90kg oraz 500-1500W.
Programowanie komputerów BCWM było stosunkowo uciążliwe, początkowo realizowano je nieomal na poziomie kodu maszynowego. Docelowo starano się stworzyć język programowania na poziomie assemblera. Swego czasu GosNIIAS, aby zaradzić tym trudnościom, opracował oddzielny zewnętrzny zestaw komputerowy, na którym realizowano programowanie (jak również debugowanie i inne testy) tych urządzeń. Po ukończeniu programowania cały kod zostawał wówczas rekompilowany do postaci czytelnej dla Orbity.
Produkcję masową rodziny BCWM "Orbita-20" (LNPOEA) rozpoczęto w roku 1973 i dziś są najbardziej rozpowszechnionymi komputerami tego typu w radzieckim lotnictwie.
Wszystkie maszyny tej rodziny mają podobną wydajność na poziomie 100-200 tysięcy op. / Sek. Model podstawowy obejmuje 512 słów pamięci RAM (OZU) i 16k słów pamięci ROM (ZZU).
Na komputerach "Orbita" bazowały również kompleksy nawigacyjno-bojowe samolotów myśliwsko-bombowych Su-22M4 (PrNK-54) oraz MiG-27K (PrNK-44), zapewniając dokładność bombardowania nawigacyjnego w zakresie automatycznym na poziomie błędu kołowego do 30 metrów przy zrzucie z wysokości 3000 metrów (przy ręcznych poprawkach wprowadzonych przez pilota wynik bywał jeszcze lepszy) więc można było się pokusić o niszczenie celów punktowych. BCWM "Orbita-10-22" obecna była również na nosicielach rakiet Tu-22K "Blinder". Fajnie wiedzieć że i w Foxbacie te ustrojstwa znalazły swoje miejsce

Na dzień dzisiejszy projektowaniem i wytwarzaniem komputerów "Orbita" zajmuje się przedsiębiorstwo FGUP "UPPO" z Ufy, będąc po dziś dzień jednym z podstawowych dostawców tych urządzeń dla przemysłu lotniczego oraz technologii kosmicznych. Architektura Orbity-20 dała początek również innym systemom komputerowym stosowanym w radzieckim lotnictwie - Argon, Bagiet etc. W latach 80tych opracowano również oryginalną architekturę POISK, której komputery co interesujące były jednymi z pierwszych maszyn na świecie z przetwarzaniem potokowym.
Następcami Orbity-10 i Orbity-20 są obecnie komputery BCWM80-4XX i BCWM90-XX, opracowane w latach 90tych.
Ciągnąć tego tematu tutaj jednak nie chcę i nie bardzo mam czasu, więc dokładną historię tych maszyn spiszemy może innym razem
