Wątek: Wieczny konkurs

[damos]

Piloci Rayskiego obdarzali jeszcze kilkoma różnymi "epitetami". Od "Dziadka" począwszy przez "kustosza", "nielota", "niewypała" (to od zamiłowania do bombowców) po (nieoficjalnie) "głupka".
"Dziadek" był chyba najczęstszy... (bo najbezpieczniejszy  )

Nie był szczególnie lubiany, szczególnie za blokowanie rozwoju maszyn sportowych (co robił podobo na polecenie Naczelnego).

[Zoom]

Effendi

[damos]

No zgadza się Zoom chyba wygrał

[lucas]

Brawo, Zoom! O nie dokładnie mi chodziło. Brawa za wiedzę dla damosa! Nauczka dla mnie, żeby zadawać pytania, gdzie jest jedna odpowiedź:)

Zoom, proszę o zadanie pytania.

[Zoom]

Moje pytanie nie będzie trudne, ale trochę pracochłonne .
Dotyczy techniki, konkretnie radaru i obrony przeciwlotniczej z okresy II WŚ.
Nie uznam za odpowiedź linku (to może być dodatek), ani tekstu po angielsku. Ma to być odpowiedź przybliżająca ogółowi czytelników zagadnienie, a i autor odpowiedzi chyba się czegoś dowie. Ponieważ jest to "niemieckie" forum to pytanie dotyczy techniko farmerskiej.

Co to było SCR-584, jak było używane i od kiedy.

[Redspider]

Jest radar naprowadzania artylerii plot. Zamontowany był na przyczenie, platformie. Wprowadzono 1.04.1942. ( a przynajmniej skompletowany i zademonstrowany )

[Razorblade1967]

SCR-584



Amerykański radar artyleryjski pracujący w zakresie mikrofal (po raz pierwszy zastosowano go we Woszech w lutym 1944 roku). Był przeznaczony do kierowania ogniem dział przeciwlotniczych kal. 90 mm.
Długość fali - λ = 10 cm
Zasięg - ponad 70 km.
Posiadał układy automatycznego śledzenia celów.
Wyprodukowano 1710 egzemplarzy.

SCR-584 był też używany jako radar ostrzegawczy oraz do naprowadzanianisko lecących samolotów podczas lądowania w Normandii. Użyto go także do kierowania działami artylerii przeciwlotniczej zwalczającej pociski V-1.

Lżejsza forma radaru o nazwie SCR-784 była wykorzystywana na Pacyfiku do osłany desantów radar SON-4

Na bazie SCR-584 zbudowano po DWS (zerżnięto  ) radar SON-4, a potem SON-9 - produkowane na licencji (sic!) w Polsce.



Dane techniczne :

- długość fali  λ = 10 cm
- zasięg radiolokacyjny R= 55 km
- zasięg radiolokacyjny przy automatycznym śledzeniu kątowym R= 35 km
- moc szczytowa impulsu Pi= 250 kW
- czas trwania impulsu  0,8 μs
- częstotliwość powtarzania impulsów fp= 1249 imp/s
- dokładność pomiaru odległości ΔR= 20 m
- rozróżnialność w odległości δR= 125 m
- dokładność pomiaru azymutu Δβ= 0,10
- dokładność kąta wzniesienia Δα= 0,10
- masa M= 15 t

PS. Redspider - byłeś o  24 sekundy szybszy 

[Zoom]

Odpowiedź Razora mnie satysfakcjonuje.
Dodam tylko, że działa były naprowadzane całkowicie automatycznie na cel i w zestawie były 4 działa. Był to pierwszy tak zaawansowany system. Obsługa dział tylko donosiła pociski. Dodatkowo, przeważnie pociski były wyposażone w zapalniki radarowe-zbliżeniowe, eksplodujące w odległości 3 m od "czegoś co spotkały po drodze".

A teraz Razor

Uznaję odpowiedź Razora za:
Był przeznaczony do kierowania ogniem dział przeciwlotniczych kal. 90 mm.
Posiadał układy automatycznego śledzenia celów.
po raz pierwszy zastosowano go we Woszech w lutym 1944 roku     (w Europie)

[Razorblade1967]

Dobra to żeby też nie było jednym zdaniem 

Na zdjęciu jest zamocowanie karabinu maszynowego stosowane podczas I Wojny Światowej ...



... więc pytam:

1. Jak nazywało się to mocowanie?
2. Dla jakiej broni zostało stworzone?
2. Kto był jego konstruktorem (stopień i nazwisko)?
3. Z czyjej powstało inspiracji (stopień i nazwisko) i co byó powodem powstania tego urządzenia?
4. W jakiej jednostce lotniczej i kiedy powstało (miesiąc i rok)?
5. Jak to funkcjonowało?

Tak jak w przypadku pytania Zoom'a proszę o w miarę wyczerpującą odpowiedź.

Rozwiązanie rano - idę spać.

[Zoom]

1. Mocowanie Fostera
2. k.m. Lewis
3. sierżant R.G. Foster
4. kpt. H.A. Cooper - powód-konieczność wymiany taśm z amunicją i częste zacięcia broni.
5. 11 dywizjo RFC powstało w kwietniu 1916
6. W przednim położeniu karabin był blokowany na szynie (nad górnym skrzydłem). Po odblokowaniu zjeżdżał w kierunku kokpitu ułatwiając obsługę broni. Mimo tego i tak trzeba było wstać żeby ustawić karabin u góry.

Też idę spać

[Razorblade1967]

Odpowiedż prawidłowa!

Jedyny błąd, to że nie taśm, a magazynków talerzowych - bo z takich poczatkowo 47 nabojowych, a później 96 nabojowych magazynków był zasilany km Lewis.

Dodam tylko, że kpt. Cooper miał problemy z obsługą km-u (wymiana magazynków) umocowanego na górnym płacie z powodu niskiego wzrostu - robiło to się na stojąco - w czasie lotu, trzymając drążek kolanami - wrażenia musiały być super

Nastepne pytanie zadaje Zoom 

[Leon]

Warto dodać, że Cooper był kur... no podłego wzrostu i nie sięgał do Lewisa . Kolejna ciekawostka to fakt, iż mocowanie Fostera to pierwowzór ...scharge music. Z powodzeniem używał go A.Ball w walce w dolnym położeniu.

Uj, znów wysłałem równolegle prawie post z Razorem .

[Razorblade1967]

Z powodzeniem używał go A.Ball w walce w dolnym położeniu.

Co ciekawe rozwiązanie km-u strzelającego w górę pod kątem ok 45^o zastosowano "fabrycznie" we wspomnianym przeze mnie wcześniej Sopwith Dolphin (można było regulować kąt strzału - km lub km-y były mocowane do przedniego dźwigara) i było to inspirowane własnie użyciem Lewis'ów z dolnego położenia zamocowania Fostera ...

[lucas]

Również brytyjskie SPAD'y S.VII służące na Bliskim Wschodzie były wyposażone w specjalny uchwyt działający na bazie "fostera". Ale nie tylko. Już Sopwith Pup'y miały taki bajer strzelający wyłącznie pod kątem do góry. No i jeszcze bardzo podobne do nich, choc większe, Sopwith 1 1/2 struttery. (BTW, jak można w ogóle nazwać samolot "półtora stojaka", po rosyjsku "Сопвич Полуторастоечный"  )


Sorry za OFF-topic.

[Zoom]

To jeszcze o radarach.
I znowu - link nie jest odpowiedzią, najwyżej uzupełnieniem, odpowiedź musi być w języku polskim.

Co to było "rotterdam gerat"